Međunarodni praznik rada kao simbol internacionalne radničke i sindikalne solidarnost, koji danas proslavljamo, svoju istoriju počeo je 1886. godine kada je nekoliko desetina hiljada radnika u Čikagu izašlo na ulice, zahtijevajući bolje uslove rada i uvođenje osmočasovnog radnog vremena.
Organizatori protesta zahtjeve su prethodno uputili poslodavcima i vlastima, tražeći da ih ispune do 1. maja 1886. godine. Kao odgovor uslijedila je represija, i u sukobima sa policijom bilo je žrtava i ranjenih na obje strane. Sedmorica sindikalnih aktivista osuđeni su na smrt.
Svake godine se 1. maj obilježava u znak sjećanja na prve žrtve borbe za ostvarenje radničkih prava. Tog dana širom SAD održano je oko 5 000 štrajkova nezadovoljnih radnika uz slogan – tri osmice – osam sati rada, osam sati odmora i osam sati kulturnog uzdizanja.
Proslava praznika ustanovljena je tri godine kasnije, a odluku su donijeli predstavnici radnika iz cijelog sveta na Prvom kongresu Druge internacionale u Parizu, proglasivši 1. maj za Međunarodni praznik rada, radničke i sindikalne odgovornosti.
Prema Zakonu o praznicima, u Republici Srpskoj neradni dani su 1. i 2. maj i tada neće raditi republički organi i organizacije, organi jedinica lokalne samouprave, preduzeća, ustanove i druge organizacije i lica koja profesionalno obavljaju uslužne i proizvodne djelatnosti, piše srpskacafe.com.
