Omikron se razmnožava drugačije od ostalih varijanti korona virusa u disajnim putevima i u plućima, objavili su naučici, dodajući da bi to saznanje moglo pomoći u predviđanju djelovanja omikrona i posljedica koje ostavlja na zdravlje.
Pojasnili su da se omikron brže razmnožava u disajnim putevima, a sporije u samim plućima.
U poređenju s ranijom varijantom korona virusa, deltom, omikron se umnožava 70 puta brže u tkivima koja oblažu disajne puteve, što može olakšati njegov prenos s osobe na osobu, rekli su.
Ali se u plućnim tkivima omikron umnožava 10 puta sporije od izvorne verzije korona virusa, što bi moglo rezultirati razvojem manje teškog oblika bolesti.
U saopštenju za medije koje je objavio Univerzitet u Hong Kongu, voditelj studije dr Michael Chan Chi-wai je napisao: “Važno je napomenuti da težina bolesti koja se razvija kod ljudi nije određena samo replikacijom virusa, već i imunosnom reakcijom pojedinca na infekciju, koja se ponekad razvije u upalu opasnu po život”.
Čeka se stručna recenzija
Konačna stručna recenzija službenog izvještaja rezultata istraživanja o omikronu je u toku, nakon čega će ga tim istraživača iz Hong Konga objaviti u stručnom časopisu.
“Ako zarazi veći broj ljudi, ovaj vrlo zarazni virus može prouzrokovati teži oblik bolesti, pa i smrt, premda je sam virus vjerovatno manje patogen. Stoga bi, ako u obzir uzmemo rezultate svih nedavno provedenih studija koji pokazuju da omikron dijelom može izbjeći prirodno stečeni imunitet, kao i onaj postignut vakcinacjom sveukupna prijetnja od ove varijante vrlo vjerovatno mogla biti velika”, kazao je Chan Chi-wai.
Omikron se čvršće veže uz stanice
Način na koji se omikron veže za stanice i antitijela baca novo svjetlo na njegovo ponašanje i mogao bi pomoći u stvaranju antitijela koji neutrališu, rekli su naučnici.
Koristeći računarske modele proteina šiljka na površini omikrona stručnjaci su analizirali molekularne interakcije do kojih dolazi kada se protein šiljka veže za ACE2 receptore, što virusu omogućava prodor u stanicu.
“Izvorni virus se samo ‘rukovao’ s proteinom ACE2, a u slučaju omikrona ‘ta interakcija više izgleda poput interakcije para koji se drži za ruke s isprepletenim prstima’”, slikovito je pojasnio Joseph Lubin sa Univerzitetu Rutgers u Nju Džerziju.
“Molekularna anatomija”, podvrsta mikroskopske anatomije koja se bavi identifikacijom i opisom molekularnih struktura stanica, tkiva i organa u organizmu mogla bi pomoći u tomu da se pojasni na koji način omikronove mutacije ‘sarađuju’ te tako pomažu pri zarazi stanica, dodao je Lubin.
Istraživački tim je napravio model šiljka s različitim tipovima antitijela koja su ga pokušala napasti.
Naučnici su pojasnili da antitijela napadaju iz različitih uglova, “kao što se obrana fudbalske ekipe napada igrača koji vodi loptu”, pri čemu ga jedan ometa s leđa, a drugi sprijeda, rekao je Lubin.
Čini se da će neka antitijela u tom procesu “otpasti” dok će druga vjerovatno ostati učinkovita.
Dopunske vakcine bez sumnje podižu nivo antitijela, što rezultira “većim brojem branilaca”, a to bi donekle moglo nadoknaditi “slabiji stisak pojedinačnog antitijela”, rekao je Lubin.
Četvoro od 10 zaraženih nesvjesno širi virus
Zaražene osobe bez simptoma mogu znatno pridonijeti prijenosu SARS-CoVa-2, s obzirom na to da čine 40,5 odsto potvrđenih infekcija u cijelom svijetu, rezultati su studije objavljeni u utorak na internetskim stranicama časopisa JAMA.
Naučnici su objedinili podatke iz 77 prethodno provedenih studija u koje je bilo uključeno ukupno 19.884 osoba s potvrđenom infekcijom SARS-CoVom-2.
Ustanovili su da je među zaraženima bilo oko 40 odsto asimptomatskih osoba.
Takođe je otkriveno 54 odsto zaraženih trudnica, 53 odsto putnika zaraženih tokom putovanja avionom ili na krstarenjima, 48 odsto zaraženih štićenika domova penzionera i 30 odsto zaraženih u zdravstvenim ustanovama, bilo da se radilo o zaposlenima medicinskih ustanova ili o hospitalizovanim pacijentima.
Ukupni postotak asimptomatskih infekcija u Sjevernoj Americi iznosio je oko 46 odsto, u Evropi oko 44 odsto i u Aziji 28 odsto.
“Visoki postotak asimptomatskih infekcija ukazuje na potencijalni rizik od asimptomatskog prenosa zaraze u zajednicama”, napisali su Min Liu i njegovi kolege s kineskog Univerziteta Peking
